Actueel
Gemeente Coevorden (2)
Voor de gemeente Coevorden zette ik een maatwerkfonds op voor…
Gemeente Woudenberg
Bij de gemeente Woudenberg, een kleine gemeente met…
10 jaar TransitieDOEN
Deze week bestaat TransitieDOEN 10 jaar!
In die 10 jaar kreeg…
In die 10 jaar kreeg…
Het mocht weer: congres LCGW
Het is een dooddoener die je deze dagen waarschijnlijk bij elk congres hoort. Maar het is ook echt waar. We mogen weer en dat is erg fijn. Mensen ontmoeten, nieuwe plekken ontdekken. Donderdag en vrijdag was ik bij het jaarlijks LCGW congres in de gemeente West Maas en Waal.
Ik ga een boek schrijven!
Het wordt een boek met verhalen van inwoners, cliënten, ervaringsdeskundigen, mantelzorgers. De stand van de transformatie van het gemeentelijk sociaal domein anno 2022, door hún ogen. Het is dan 7,5 jaar nadat de decentralisaties een feit waren. Help je mee?
Gemeente Hoorn
Januari 2021 startte ik in Hoorn, centrumgemeente voor Westfriesland.…
Als nieuwe bezem maakt ik met gezond verstand beleid in het sociaal domein
Begin 2020 sloot ik me aan bij de Nieuwe Bezems community, een initiatief van Anne Vrieze (eigenaar WWZ Academie).
Tijd voor een nieuwe klus, in het nieuwe jaar
Ruim twee en een half jaar werk ik met veel genoegen in Coevorden. Het is een overzichtelijke gemeente, maar groot genoeg om ook mee te tellen in de provincie Drenthe.
Het C-woord
“Dank @hugodejonge voor het noemen van ook de #GGZ dit keer tijdens de #persconferentie”. Een opgeluchte tweet van Melissa (@liefsliss) op 7 april, even na 19 uur. Eerlijk is eerlijk, de persconferenties volg ik al niet meer. Ik lees het wel in de krant of hoor het samengevat op het journaal. Bijzonder hoe het menselijk brein werkt, soms zuig ik het nieuws op, of zit ik uren te kijken naar Politiek24. En de volgende dag zet ik de radio aan en geniet ik van de popmuziek die uit de speaker klinkt. “Een beetje verliefd” van André Hazes klinkt in mijn oren terwijl ik deze column schrijf.
Het sociaal domein is het waard!
Het is najaar 2013, de decentralisaties van zorg naar gemeenten staan in het middelpunt van de belangstelling. Gemeentebestuurders roepen met veel bravoure dat ze “het varkentje wel even gaan wassen”. Geen tientallen hulpverleners meer in een gezin, geen gesubsidieerde zorg voor mensen die dat prima zelf kunnen betalen, geen kastje naar de muur meer, geen focus op beperkingen maar op eigen kracht, maatwerk omdat de gemeente dichter bij de inwoner staat. Naast het enthousiasme van bestuurders klonken de zorgen van inwoners die afhankelijk zijn van zorg en ondersteuning. De centrale vraag bleef heel lang: houd ik mijn zorg en blijft mijn huidige zorgverlener mij helpen?
Gemeente Bunschoten
Tussen december 2018 en december 2019 begeleidde ik de aanbesteding Schuldhulpverlening.
Geslaagd jubileum symposium Ervaringsdeskundigheid
Vrijdag 5 oktober bezochten rond de 60 belangstellenden het jubileum…